Where do we go from here?

Na de initiële euforie om de ontdekking van New York, werd ik gisteren tot de realiteit teruggebracht door de ingreep die ik diende te ondergaan: de diagnostische laparoscopie ofte een kijkje in de buikholte door de gynaecologe, wat een dagje ziekenhuis zou kosten. Dit zou samenvallen met het verwijderen van een endometriose of chocoladecyste, die er jammer genoeg niet zo lekker uitziet als ze klinkt.

De diagnostische ging over in een operatieve laparoscopie waarbij drie gaten werden aangebracht in mijn buikholte en ik tot ver na het luiden van de avondklok groggy als een zatte Ier in een ziekenhuiskamer moest blijven rondzweven. De diagnose die werd gesteld was niet zo fraai: de endometriose, of ook wel 'verklevingen' genoemd, hebben zich vrij erg uitgebreid in de buikholte, wat mij al twee weken werkloze recuperatie heeft opgebracht, en drie tot vier maanden gespecialiseerde medicatie zal kosten, om te zien hoe het dan verder moet. De gespecialiseerde medicatie moet mij in een tijdelijke toestand van 'gesimuleerde menopauze' brengen, waarna de endometriose mogelijk iets gemakkelijker zou te verwijderen zijn. Maar het zou gedurende die paar maanden natuurlijk ook alle bijhorende bijverschijnselen met zich meebrengen, nl. de 'opvliegers' en ongevraagde transpiratie-aanvallen, en dat net in de zomerperiode. Ik zal al maar hopen dat de komende zomermaanden geen tropische temperaturen met zich meebrengen, en mij voorzien van de nodige topjes, T-shirts en deodorants om dit euvel te compenseren. Zo heb ik toch weer een excuus om mijn kleerkast uit te breiden.

Het is een beetje eigenaardig en onverwacht, vooral omdat ik nooit enige van de bijhorende pijnklachten van endometriose had, en niemand er ooit zou zijn achtergekomen indien mijn gynaecoloog niet op de chocoladecyste was gestoten in het kader van een standaard onderzoek voor een onvervulde kinderwens, zoals dat heet. Na de medicatie word ik doorverwezen naar de VUB in Jette voor verdere behandeling, toch wel het mekka op het vlak van fertiliteitsonderzoek, waar dan zal worden beslist over verdere stappen en manieren van aanpakken, wat eventueel uiteindelijk tot IVF zou kunnen leiden. Want, en dat is dan ook een positieve kant van de zaak, een zwangerschap is nl. een manier om de endometriose te vertragen.

Geen leuke zomertijd voor mij dus, maar een periode van doktersbezoeken, medicatie, inspuitingen en controles. Gelukkig staat er tegen het eind van die periode in september eerst vooralsnog een vakantie in Corsica op stapel om het allemaal even te kunnen vergeten.