How do you do it?

Het zal ongetwijfeld niet aan de Drappier van vorige vrijdag gelegen hebben, maar één van de wonden van de kijkoperatie was beginnen ontsteken (zie vorige blog), en dus moest er terug naar de gynecoloog worden gegaan om enerzijds de draadjes uit de genezen wonden te laten halen, en anderzijds de ontstoken boel terug te laten opkuisen, en dan natuurlijk ook de eerste prik Decapeptyl, waarvan de effecten een heilzame werking zouden moeten hebben om toch minstens één en ander terug op zijn plaats te zetten binnen 3-4 maanden tijd.

Nu ben ik niet het soort persoon dat doorgaans problemen heeft met het bekijken van open wonden, althans niet op televisie en bij anderen. Ik heb ook niet voor niets al twee keer een "bedrijfs-EHBO-cursus" gevolgd in dienstverband, kwestie van de eerste hulp toe te dienen bij eventuele battlewounds op kantoor, toegebracht door een op hol geslagen Bostitch, een snedig blad papier, een tegenstrubbelende Xerox of zelfs een ordinaire cat fight (doch deze laatste eerder zelden). Maar als ik zelf achterover lig en bij het opkijken recht in open gat gaap, dan word ik toch wel een beetje queesy, vooral als je tot het besef komt dat er tussen de buitenwereld en je eigen interne wereld slechts een dunne laag ontstekingsweefsel zit. Zonder in detail te treden, kan ik zeggen dat de opening in mijn onderbuik onder plaatselijke verdoving weer werd opengesneden, schoongemaakt (voor de horroradepten: met scalpel) en dat ik weer maar eens een keertje werd genaaid.

Terwijl ik na het achteroverliggen nog (56) sterretjes voor mijn ogen zag van in de lampen te staren om het patchwork niet te aanschouwen, diende ik voorover te buigen om de Decapeptylprik in ontvangst te nemen in mijn onderrug, op de plaats waar in een basketbalverleden nog spieren zaten. Deze laatste was minder erg, althans tot de bijwerkingen zich gaan laten gevoelen. Ondertussen rest mij niets anders, gezien mijn relatieve immobiliteit, dan mij bij dit weer te rusten te leggen tot de fysieke wonden stilaan geheeld zijn en, bijvoorbeeld bij een risotto met groene asperges en een glas gekoelde Chablis de vorderingen van de dag te overschouwen. Wat moet een mens anders?