Daar is de lente

Op zondag hadden we de respectieve moeder en schoonmoeder op bezoek, en bij wijze van namiddagvulling was de boodschap culinair te entertainen – al lonkte de buitenwereld bij de aanblik van een pril voorjaarszonnetje. In de voormiddag kregen we eerder al bezoek van een andere oude bekende: de “rosse” was terug, en wel als brooddief van de restjes die voor de vogels worden buitengegooid. De winter duurt blijkbaar zo lang dat onze rosse door zijn voorraden zit en die van zijn gevederde confraters moet aanspreken, die zich overigens onder de gegeven temperaturen ook nog gretig tegoed doen aan de aangeboden vetbollen, wat erop wijst dat de echte lente toch nog even op zich laat wachten en er nog niet veel te vinden is.

Het startschot in ons schranskot werd gegeven met een glaasje Drappier, wat mij betreft met mijlen voorsprong de beste champagne. Bij mij heeft hij natuurlijk een voetje voor omdat hij gemaakt wordt zonder toevoeging van sulfieten, omdat de producenten zelf hoofdpijn krijgen ten gevolge van de sulfieten (zo bleek bij een bezoek aan aan de kelders in de buurt van Troyes vorig jaar), en bibi daar ook geregeld aan lijdt (al kan de hoeveelheid ingenomen vocht daar soms ook wel voor iets tussenzitten). Bovendien was het ook de favoriete champagne van le Général De Gaulle (zie blog 26 maart 2008), die la France als veuve achterliet bij zijn overlijden pakweg enkele dagen na mijn conceptie in november 1970.

Na een kruidige zotte salade met o.a. wilde zalm, gerookte ganzenborst, gedroogde parmaham en kwarteleitjes, ondersteund door een Pommard (2006) die nog iets te jong was en wat rijpingsjaren voor de boeg heeft, werd overgegaan naar de plat de résistance, verse lamskoteletjes met gegrilde zomergroenten en couscous met munt, waarmee het verlangen naar de zon toch al een beetje werd getemperd.

Was het luiheid of gemakzucht, vermoeidheid of gewoon gebrek aan inspiratie, maar gelukkig schoot Dr. Oetker mij te hulp bij het bereiden van een moelleux met chocolade die mij anders ongetwijfeld een paar uur meer in de keuken zou hebben gehouden. (Nvdr: de hulp van deze dame is overigens aan te raden als je wil uitpakken met een mooie taart zonder uren in de keuken te staan, en toch een kwalitatief product wil afleveren.) Tijd die nu kon besteed worden aan een vredige uittocht van koffie en crêpes dentelles, met een glaasje Calvados ter digestie.

Zo werden de hemel en aarde in al hun rijkdom voltooid, en ik rustte uit van al het werk dat ik gedaan had. Amen.