Friday 9 January 2009

I heard the news today, oh boy

Het is weer een bewogen week geweest, met de meest markante, ongelooflijke, schandalige en buitenissige berichten die ons via de media bereikten.


Een Britse journalist van de vooraanstaande krant The Times schreef een column waarin hij beweerde dat onze nationale stripheld Kuifje eigenlijk een homo is. Naast de irrelevantie van de zogenaamde indicaties waarop hij steunt om dat te bevestigen – zo bijvoorbeeld het feit dat hij in de boeken nauwelijks contact heeft met vrouwelijke personages, hij nooit over zijn familie praat en een geheim agent is; dingen die typisch zouden zijn voor homo’s – roept dit bij mij veeleer een Mitterandsiaanse reactie op: “Et alors?”. Aan de vooravond van Kuifjes 80ste verjaardag zit er niemand op dit nieuws te wachten, vooral niet omdat het bovendien ook nog oud nieuws is. Tik op Google maar eens een keertje de woorden “Tintin” en “gay” in, en je vindt allerlei artikels, blogs, tekeningen en insinuaties die jaren teruggaan, dus het is niets nieuws onder de zon. Nochtans stond even heel de Franse en Belgische media (die zich alletwee aangesproken voelden) op z’n kop, en kwamen er zelfs psychologen aan te pas om het tegendeel te bewijzen en alle stellingen in de column te weerleggen. Je zou nochtans verwachten dat er op dit ogenblik ernstiger nieuws te melden is, en dat dergelijke trivia (al is de 80ste verjaardag van Kuifje daarmee natuurlijk wel goed in de verf gezet) hadden kunnen wachten tot het echt komkommertijd is, als bijvoorbeeld het conflict in het Midden-Oosten eindelijk eens gaat ophouden.


Want daar komt het echte verontrustende nieuws vandaan: de Verenigde Naties en het Internationale Rode Kruis hebben meegedeeld dat Israel bij het conflict in Gaza de internationale conventies, en dan vooral de conventie van Genève, die in oorlogsgebied boven (grond)wetten, de Koran, de Bijbel en de Thora staat, op ongeziene wijze schendt: hulpkonvooien van het Rode Kruis worden beschoten, het transport van hulpgoederen en slachtoffers wordt opgeschort of belet, zodat Palestijnen in hun huizen doodbloeden en niet aan voedsel geraken; er heerst een totale humanitaire crisis. De Israëli tonen hun ‘goodwill’ door elke dag een gevechtspauze van drie uur in te lassen, wat uiteraard een belachelijk korte tijd is om alle miserie op te ruimen. Je zou denken dat wat de voorouders van dit volk zowat 60 jaar geleden hebben meegemaakt, hun nakomelingen tot een minimum aan inschikkelijkheid zou aanzetten ten aanzien van gevangenen of slachtoffers van het oorlogsgeweld, maar integendeel, ze lappen nu de meest elementaire overeenkomst in conflictsituaties aan hun laars. Inderdaad, de aanvallen van Hamas zijn ook verwerpelijk, maar de situatie die er nu heerst begint eerder op een door blinde haat gevoedde uitroeiingsactie te gelijken. Wie De weg naar Mekka van Jan Leyers heeft gelezen, kan alleen tot de constatatie komen dat deze godsdiensten, hun gevoeligheden en de politiek die eraan gekoppeld is, zo complex zijn en zo ver teruggaan, dan niemand er nog klaarheid in kan scheppen; zijzelf niet, laat staan de (christelijke) westerse landen. Het is alleen jammer dat de geesten van die volkeren zich in een dergelijke primitieve staat bevinden, dat ze denken er met meedogenloos geweld een oplossing voor te kunnen vinden, en dat dit ten koste gaat van onschuldige en jeugdige mensenlevens.


Gelukkig zijn er ook gekke verhalen die het nieuws een beetje kleuren, zoals de Fries die in zijn eentje de Elfstedentocht ging schaatsen, tegen alle raadgevingen in, want het ijs is nog bij lange na niet sterk genoeg. Na drie kilometer zakte hij door het ijs en hij legde bovendien de helft van zijn tocht met een mountainbike af, waarmee hij nog een boete haalde omdat hij op een snelweg terechtkwam. Zijn schaatstocht legde hij overigens af op houten schaatsen, omdat die beter zouden zijn om te klunen. Uiteindelijk deed hij er 18 uur over, na nauwelijks te hebben getraind.


Ook in Belgie stijgt de schaatskoorts; de schaatsenverkoop in sportwinkels kent ongekende pieken, en voor verschillende jonge tieners zal het overigens de eerste keer zijn dat ze eens over natuurlijk ijs kunnen lopen, want de laatste keer dat het zo koud was, is alweer geleden van de winter 1996-1997. Dit weekend zal het dus over de koppen klunen worden, want het zal druk zijn op de Vlaamse vijvers, vooral omdat voor volgende week de dooi weer is aangekondigd. En wie weet hoe lang het door de global warming dan nog zal duren eer we nog een keertje zullen kunnen schaatsen...



1 comment:

Marrek O'Polo said...

Herken ik op deze laatste prent niet la Tantan ?? Soepel schaatsend op een Hollandse plas... Of moet ik toch maar naar de oogarts??