What Are You Doing New Year's Eve?

Het idyllische witte landschap dat ons werd toebedeeld maakte een dag voor de kerst alweer plaats voor het alomtegenwoordige groen en grijs, ook al bleven bepaalde rondborstige weervrouwen op alle media orakelen dat we een witte kerst beleefden, en scheen niemand die zich lager bevond dan het Signal de Botrange daar iets van te merken. Maar: in Ukkel lag een sneeuwlaag van 3 cm, en laat dat nu volgens de Belgische Grondwet (of was het het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens?) het wettelijke minimum zijn om officieel van een "Witte Kerst" te kunnen spreken! Of dat scheen althans toch volgens de weerkabouters.

Niets aan te doen, men moest laten smelten wat smolt, vloeien wat vloeide en lopen wat liep, Kerst of geen Kerst. Gelukkig was het geen probleem om onze aandacht op andere zaken te focussen, want tot tweede kerstdag toe mochten we elders met onze voeten onder tafel schuiven. Enkel op kerstavond dienden we te voorzien in ons eigen onderhoud en onze eigen voedselbehoeften, en dat gebeurde met de hulp van Tim Meuleneire van De Koopvaardij, kersvers winnaar van de Prix Prosper Montagné, die één van de laatste versies van de Standaard Magazine had bedacht met een kerstmenu. Voor het voor- en nagerecht bedacht ik een eigen alternatief (zoals een Dulce de Leche made easy), maar het hoofdgerecht, een hartige 'pithiviers' met fazant, ganzenlever en truffel, werd zo goed mogelijk nagemaakt volgens de aanwijzingen van de chef, en het resultaat kon best gesmaakt worden.




Het uitwuiven van het oudejaar en het inluiden van het nieuwe jaar zal alweer gebeuren aan uithuizige tafels, maar verandering van spijs doet eten. De pakjes dienen nog te worden verdeeld, dus ondertussen blijft het kerstgevoel onder onze kerstboom alvast nog wat verder duren. Met of zonder sneeuwtapijt.