Take a good look

“Trut!” riep het heerschap vanmorgen op de trein van Mechelen naar Brussel, toen ik mij op de enige vrije plaats liet zakken die hij volledig inpalmde met zijn Metro en zijn luidruchtige hoofdtelefoon, en daarbij per ongeluk op het hoekje van zijn jas ging zitten. Althans, dat was wat ik gehoord had. Ik keek een beetje verrast in zijn richting, maar hij las ondertussen onverstoorbaar verder, met zenuwpezige beenbewegingen op de drammerige ruis die uit het oortje kwam. De andere medereizigers hadden ook even opgekeken, maar gingen gewoon verder met hun bezigheden, dus ik keek nog een paar keer vragend opzij, maar er scheen verder geen reactie meer te komen. Ofwel had ik hem verkeerd begrepen (maar ik zat me de hele verdere trip af te vragen wat hij dan wel zou kunnen gezegd hebben), ofwel vond hij dat de blauwe maandag op gepaste wijze moest worden ingezet door een beetje ruzie te stoken met medereizigers. Verder bleef het nochtans stil – al was zijn aanvankelijke strijdlust misschien ook enigszins getemperd door het feit dat ik twee keer zo breed en een flink hoofd groter was dan hij.

Blauwe maandag dus vandaag; hadden de media er niet zo’n heisa rond gemaakt, zou er wellicht geen hond op ingaan. Maar sinds de komst van “de crisisjaren” bepalen de media blijkbaar hoe we ons moeten voelen en meteen ook hoe slecht dat dus moet zijn. Van enig grondig onderzoek of inzicht met betrekking tot de aangesneden topics schijnt hoegenaamd geen sprake. De Standaard – in het verleden ooit een zgn. “kwaliteitskrant” – komt met een artikel van een zekere “specialist” omtrent depressies, Cliff Arnall, die de blauwe maandag “berekend” heeft. Er wordt weliswaar getwijfeld aan de validiteit van de theorie, maar toch net niet genoeg om er geen artikel aan te besteden. Doe me een plezier, en tik “Cliff Arnall” even in op Google; je krijgt onmiddellijk de website van de “specialist”; en zeg nu zelf, een beetje blog van deze of gene gepensioneerde op Seniorennet.be ziet er stukken professioneler uit dan de website van de geciteerde gespecialiseerde depressiepsycholoog. De journalist of redacteur in kwestie had zich dit soort ongein kunnen besparen als hij de oefening eerst zelf ook eens had gemaakt.

Alsof dat nog niet genoeg is, verscheen er voor het weekend ook al een artikel over astrologie in één van de bijlagen van de krant, met de tendensieuze voorstelling dat het allemaal waar zou zijn. Seriously.

Bij onze noorderburen is het al niet veel beter. De hele voorbije week stond de heisa in het teken van het bezoek van hun vorstin Beatrix aan Saoudie-Arabië, en met name de kledingstijl die ze daarbij aannam. Het zou een inbreuk geweest zijn op de vrijheid en de tolerantie die Nederland hoog in het vaandel draagt; ze zou “anti-Nederlandse” kleuren gedragen hebben; het zou “pure provocatie” geweest zijn. Terwijl vergelijkende foto’s toch heel duidelijk aangeven waarom het haar te doen was?

Koningin Beatrix wou met haar outfit eenvoudigweg alluderen op de grootheid van de Nederlanden tijdens de Middeleeuwen, door te herinneren aan Filips de Goede, één van de belangrijkste vorsten en als het ware de grondlegger van de Nederlanden, om er fijntjes op te wijzen dat er toen van Saoudie-Arabië in de verste verte nog geen sprake was. DAT, beste journalisten, is wat men noemt “research”!