Was ik nog, nog met mijnen hamer, was ik nog met geweld op mijn aambeld...

Hopelijk zullen we binnenkort weten of de nieuwe regeringsvormingspogingen van het Beekje in iets constructiefs zullen uitmonden: vindt hij het warm water opnieuw uit, wordt het water naar de zee dragen, of zal de kruik zo lang te water zijn gegaan dat ze uiteindelijk toch zal breken? In ieder geval voer genoeg voor dat andere zottekesspel: Aalst carnaval ging uit en bijna naar af omwille van enkele grappen en grollen (waaronder een lied over de beruchte parachutemoord) die mogelijk in het verkeerde keelgat zouden schieten, ware het niet dat die andere zotskappen – enkele ministers-van-de-wie-weet-nog-hoe-lang-lopende-zaken – zich ook achter de originele aard en het karakter van Oilsjt carnaval schaarden.

Meer zelfs, het Schauvliegje, toch niet altijd een culturele hoogvlieger, mocht aan de stad van mijn halve roots aan de vooravond van het carnaval een certificaat toekennen van de Unesco, dat Aalst Carnaval erkent als “Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid”. Van hoeveel meer erkenning van de Vlaamse aard kan Bart De Wever nog dromen?

En, kondigt de culturele minister aan, “Ik wil in mijn langetermijnbeleid kansen geven aan erfgoedgemeenschappen opdat zij ons immaterieel cultureel erfgoed (tradities, gewoonten, kennis…) kunnen koesteren en verder doorgeven.” Ziet u de bui al hangen? Kijkt u maar eens even op de “Intangible Heritage List” van Unesco. Nog even en als alle jaarmarkten, pensenkermissen en processies zijn geregistreerd, wordt België door de Unesco erkend als het land waarvoor het nu toch al geruime tijd bekend staat in the greater world area: het land van frieten, bier en chocolade. Als we nog langer met de regering-van-stilaan-uitlopende-zaken blijven zitten, laat het Schauvliegje straks nog de Vlaamse Opera en het Ballet van Vlaanderen aantreden op Oilsjt Carnaval.

Om maar te zwijgen van de naijver en de kinnesinne die bij de rivaliserende buren gaat ontstaan; net nu Dendermonde met haar Ros Beiaard een stapje voor had op de Ajoinen, werden ze nu weer ingehaald. Hoewel, Dendermonde haalde deze week dan weer Marcel Vanthilts “Villa Vanthilt” binnen voor vijf weken in juni. Nà, dat ze daar maar eens achter komen, die Ajoinen...

Scherp de hellebaarden en zwaai die goedendag! Er staan ons nog spannende tijden te wachten in dit België van de 21ste eeuw!