The news

Zondag trokken we naar Antwerpen om een bezoekje te brengen aan de Duiker, zijn hand en de kleine reuzin. Het zou ook de eerste keer zijn dat we het Park Spoor Noord te zien zouden krijgen, want daar zaten ze namelijk aan de picknick. Of beter gezegd, de helft van het park, want de ene helft zat bezaaid met een grote mensenmassa die was opgedaagd om de reuzen live aan het werk te zien. Dat viel aanvankelijk wel even tegen; na de picknick bleek er nood aan een middagdutje, en dat duurde zowaar tot 16 uur, wanneer het hele gezelschap zich weer in gang zette voor de afscheidsstonde aan de Londenbrug. De tocht zelf was daarentegen zeker de moeite waard, met alle lilliputters die het grote gevaarte in gang moesten zetten, de geluidseffecten en het confettikanon met de Red Star Line-kaartjes. In afwachting van die afscheidstocht was er alvast, zoals naar goede Vlaamse gewoonte, vooral aan de inwendige mens gedacht, en de mensenmassa werd dan ook omzoomd door drankstalletjes en zelfstandige ijsboerkes en ijscomannen, die door de excessief grote vraag bijna aan reuzenstress ten onder gingen.

In de media is het duidelijk dat Europa nog steeds slaapt in deze laatste augustusweken, en gebeuren er weinig ophefmakende dingen, de ramp in Pakistan en het politieke gekissebis in eigen land niet te na gesproken. Beide kunnen overigens op weinig bijval rekenen van de bevolking die het nieuws volgt: de politieke discussies tussen de regeringsonderhandelaars duren te lang en het wordt nu stilaan tijd dat er knopen worden doorgehakt, ook al is het niet ondenkbeeldig dat we dan terug richting verkiezingen moeten; de hulp voor Pakistan komt dan weer slecht op gang omdat het land nogal een kwalijke reputatie heeft van moslimextremisme en verduistering van caritatieve centen.

Voor het overige is het bij alle nieuwsberichten (of waren het "nietsberichten"?) zo'n beetje koud en warm blazen: we krijgen misschien inflatie, of was het deflatie, of nee, toch inflatie; de beurzen gaan in het rood, of doen het goed, of gaan toch weer in het rood; Tia Hellebaut is gestopt, en weer begonnen, of toch weer gestopt; Tom Boonen gaat nog niet starten, of toch wel, of toch niet; Lance Armstrong wordt verdacht van doping, of toch niet, of toch weer wel; Richard Branson gaat het Kanaal oversteken met een kitesurf, of toch weer niet; Laura Dekker gaat de wereld rondzeilen, of eigenlijk niet, of toch weer wel; het gaat regenen, of niet, of toch weer wel... Kortom, voor wie het echt niet breed heeft dezer dagen, loont het misschien de moeite de krant in kleine stukjes te knippen en op haar ware niveau te gebruiken, want het afgeleverde product lijkt vooral op een bezigheidstherapie voor de achtergebleven journalisten die nog niet zijn toegekomen aan congé payé, of de frustraties daarvoor simpelweg van zich moeten afschrijven.

Bovendien wordt zowat een tiende van de berichten in het kader van de hitsige regeringsvormingsgesprekken dan ook nog betrokken op elk taaldetail dat de kop opsteekt, kwestie van de gemoederen nog een beetje op te hitsen, alsof de onenigheden tussen de taalgebieden op politiek vlak nog niet genoeg zijn, en nu ook de man in de straat nog eens mee op de barrikaden moet gaan staan omdat het schandalig is, en voor zijn recht op, zijn eisen op...euh... ja, waarvoor eigenlijk? Na de rel om een foutief kaartje van de Vlaamse toeristische dienst, moest ook eenzelfde foutief kaartje dat werd geproduceerd aan de andere kant van de taalgrens er vandaag ook aan geloven (oog om oog...); bij een optreden van U2 eind september zullen de nachttreinen volgens La Libre Belgique Wallonie niet bedienen, waardoor de Waalse U2-fans zowaar jammerlijk in de nachtelijke kou komen te staan, enz. Elk bericht wordt voor de communautaire dwarskijker extra in de verf gezet.

Volgens het laatste nieuws krijgt De Gordel zo binnenkort ook een eigen roos: Rosa De Gordel. De Gordelroos dus. Zou voornamelijk voor jeuk zorgen bij Franstaligen. Als dat maar goedkomt. Voor je het weet wordt de volgende Gordel een War of the Roses...