Back home

Nadat eind juli de broodnodige schilderwerken waren doorgevoerd aan de ramen van ons huis, en de tandarts een acute reparatie had gepleegd in de mond van uw dienaar met dan weer een gat in de persoonlijke begroting tot gevolg (bibi heeft bij deze de voorbije vakantie van desbetreffende tandarts mede gesponsord), konden we met een gerust gemoed richting zuiden vertrekken voor, zoals dat heet, een “welverdiende vakantie”, na een vrij druk jaar met professionele en medische sores. De temperaturen waren op dat ogenblik nog behoorlijk voor de gemiddelde zomer die we in “le plat pays” gewend zijn, met occasionele uitschieters tot 25 graden en af en toe een verfrissend buitje.

Om ons meteen in vakantiestemming te posteren van bij het vertrek, hadden we geopteerd om de afstand naar het zuiden in twee keer af te leggen, met een stop in een chambre d’hôte onderweg, kwestie van toeristgewijs de buurt een beetje te verkennen en uitgerust onze weg verder te zetten. Onze eerste overnachtingsstop zag er veelbelovend uit, op de boerderij Domaine Rouzat in Gannat, een eindje van de snelweg, nog voor Clermont-Ferrand.
Het weer en de eigenares beslisten echter anders over ons toeristisch uitstapje; niet alleen moesten de eigenaars “snel-snel” weg vanwege een familiezaak, en konden we dus niet uitgebreid genieten van de geplande “table d’hôte” waarvoor de vrouw des huizes zou bekend staan, bovendien waren we amper binnenskamers of de dreigende lucht waar we al een tijdje onder reden barstte los met een kletterend onweer en gietende regen, die voor de hele avond en nacht zouden verder duren. Ons bezoek aan het stadje Gannat viel dus letterlijk in het water, en bovendien bleek zowat alles al dicht toen we er terechtkwamen, zodat we in één van de twee enige open restaurants terecht moesten om onze honger te stillen. De Auberge du Chateau kwijtte zich echter heel goed van haar taak als refuge van de avond voor alle gestrande reizigers en verzopen waterratten.

Na een nacht van onweer en ontij vervolgden we onze weg, met een voorziene stop in, of beter naast, Millau om het grote viaduct aldaar voor de eerste keer te gaan bewonderen, onder een zon die zich in toenemende mate liet zien en voor een sterke verhoging van de temperatuur zorgde. De rit dwars door het centrum van Millau in vroeger tijden had wel zijn charmes, want de tocht langs de eerste platanen en terrasjes met de pastis- en Oranginareclames gaf vroeger al een voorsmaakje van het zuiden, en als de reiziger dan nog geen vakantiegevoel had, dan kwam het in Millau wel opzetten. Maar het getalm en het stapvoets verkeer zorgden bij de passanten ook voor wrijving omdat het niet snel genoeg ging, en bij de inwoners van het gezapige stadje voor de nodige herrie en vieze lucht, en daarom is het viaduct voor beide partijen een mooi geschenk geweest, en voor l’Etat français weer iets om mee te pronken. Bovendien is het bezoekerscentrum een leuke afleiding om aan het aanstormende vakantiegevoel tegemoet te komen.

Een dik anderhalf uur later reden we dan al de weg naar onze gereserveerde camping op, klaar om aan onze vakantie te beginnen. De jonge eigenaars hadden ons zowat de meest perfecte plaats van de hele camping toebedeeld, met een afzonderlijke toegangsweg, achter het zwembad gelegen en grenzend aan de uitgestrekte prairie waarop ons elke ochtend de huisgeitjes kwamen groeten, bedelend om een stukje brood, met in de verte uitzicht op het Bassin de Thau.

Deze locatie zou overigens een paar dagen later nog een enigszins afgunstige reactie ontlokken van een koppel Nederlandse medekampeerders, hoewel bij de heersende temperaturen het gras niet bepaald groener was aan onze kant van de camping... Het onweer dat we in Gannat hadden horen overtrekken de avond ervoor had blijkbaar ook de kuststreek aangedaan, wat enigszins voor paniek had gezorgd bij enkele andere kampeerders vanwege de grote hoeveelheden water dat door de hemelsluizen suisde, maar van bij onze aankomst klaarde het op en voor het verdere verblijf mochten we genieten van temperaturen tussen 26 en 36°.

Behalve lezen, wandelen, zwemmen en uitrusten op de camping hebben we onze tijd besteed aan uitstapjes, die in een volgende blog uit de doeken zullen worden gedaan, nu de draad weer is opgepikt.