Hoewel de maand augustus traditioneel als oogstmaand moet doorgaan, wordt er nog heel wat binnengehaald in de maand september. Ondanks de bijzonder strenge winter die in diverse tuinen groene slachtoffers eiste, was de oogst - vermoedelijk dankzij de fraaie temperaturen die we in het voorjaar en tijdens de zomer mochten optekenen - bijzonder vruchtbaar. Eerder deze week werd in de eigen tuin al het gros van de oogst binnengehaald, voor zover dat nog niet door de wespen soldaat was gemaakt. De peren hadden we al taartgewijs naar binnen gespeeld; voor de appeltjes, waar menig boze heks jaloers zou op zijn, dient nog een bestemming te worden gezocht.
En na een bezoekje aan 'ons ma', kwam er nog meer eetbaars op tafel: haar hazelaar kende een nooit eerder geziene recordoogst, en haar daarvan afhelpen was niet zo'n harde noot om te kraken (al was dit uiteraard maar een fractie van wat er voor het grijpen lag):
Hoewel het vandaag al iets grijzer was - vermoedelijk zeer tot ongenoegen van al diegenen die op deze iconische datum in het huwelijksbootje stapten - was de temperatuur wat mij betreft nog steeds perfect voor een doorsnee Belgische zomer. Dus leek een fietstochtje mij een goede manier om de gedachten even te gaan verzetten, kwestie van ze bij de aanvang van mijn vakantie komende zaterdag iets gemakkelijker op nul te kunnen afstemmen. Her en der bleek duidelijk dat bij de buren rondom de oogst ook nog voor de deur stond, en dat leverde een paar mooie plaatjes op.
En aangezien iedereen zijn graantje wil meepikken, zal de oogst dit jaar niet overal even groot zijn...
Nog één bijkomende primeur: vanaf heden zijn wij de trotse bezitters van de gewichtige Atlas Ferraris, zodat de herkomst van al die lapjes grond ook nog eens in detail kan worden bekeken!
No comments:
Post a Comment