Monday 22 December 2008

Brussels by night

De 6 weken intensief jobshoppen en jobhunten hebben eindelijk hun vruchten afgeworpen. Na veel overleg en gedebateer, gecorreleer en gediscussieer, is er eindelijk toch een onderneming die de onderneming aangaat om mij in vaste dienst te nemen, zodat ik vanaf januari weer onder contract en onder dak ben. Als enige Vlaming in een internationale omgeving, in een mij totaal nieuwe werkomgeving en gedeeltelijk nieuwe functie, wachten mij een paar bijzondere avonturen, die zeker in de context van de huidige economische malaise niet toepasselijker konden zijn. Afgezien van het feit dat ik mij uiteraard verheug over het feit dat ik in hogervermelde malaise toch een vast contract heb kunnen versieren, terwijl rondom mij de ontslagen vallen en nog zullen vallen, biedt deze overeenkomst ook vastheid van betrekking omwille van het onderwerp zelf waarop zij zich richt, met name net deze economie en de aldaar heersende wantoestanden.

Vanaf januari zal ik namelijk deel uitmaken van de vzw Bruegel, een economische denktank, waarvan - kort gezegd - de leden-onderzoekers uit alle hoeken van de Europese Unie verschillende aspecten van de Europese economie bestuderen, en op basis van die bevindingen de leden van de Europese Commissie van advies voorzien, door middel van workshops, ontbijten, lunches en conferenties. De taak van bibi zal erin bestaan om enerzijds de Franse directeur van deze denktank te assisteren in zijn activiteiten en aldus zijn leven een beetje gemakkelijker te maken (overigens een zeer voornaam heerschap, die o.a. reeds raadgever was van de Franse Minister van Financiën), en anderzijds een Engelse collega te helpen bij de organisatie en het op poten zetten van al deze te organiseren evenementen. Zoals hierboven reeds aangehaald ben ik de enige Vlaming in het geheel, en dus een beetje de vreemde eend in de bijt. Een eerste kennismakingsbezoek op kantoor ontlokte van een collega met Frans-Amerikaans-Poolse roots zelfs de opmerking "it's the first time I actually see one of you guys" (daarmee bedoelend 'een echte Vlaming!'). Daar waar ik de voorbije jaren dus kind aan huis was in de Koekestad, zal - met enige pijn in het hart - vanaf januari de Groote Hoofdstad mijn dagelijkse habitat worden. Niet dat ik mijn hoofdstad geen warm hart toedraag, maar ondanks de pogingen van de Pezewevers van een bepaalde partij om ze te bestempelen als een Vlaamse stad en haar als inzet te gebruiken bij een mogelijke splitsing van België, is het daarom niet zozeer een Franstalige, dan toch wel een internationale stad geworden, waar de kleine Vlaming niet echt meer thuis is. Wie daaraan nog twijfelt, hoeft maar eens een kijkje te nemen op enkele artikeltjes op de website van Brussel Blogt. (NVDR: het hoofdkwartier van de partij in kwestie is overigens zowat naast de deur van mijn nieuwe werkplek gevestigd.)

Omdat Kerstmis gewoonlijk ook de periode is om deze of gene kerstmarkt te bezoeken, en die van onze hoofdstad overigens op een behoorlijke plaats werd geklasseerd, besloten we die gisteren ook eens een bezoekje te brengen. Ze werd namelijk al benoemd tot de meest originele kerstmarkt van Europa. Niet dat we grote kerstmarktfans zijn, maar het hoort een beetje bij de kerstsfeer, en als je er eentje hebt bezocht, kan je weer zonder voor de volgende drie jaar... Zowat tien jaar geleden zou ik ze inderdaad als origineel hebben bestempeld, met huisjes en bijhorende specialiteiten van zowat elk lid van de Europese unie, of elke nationaliteit die in de hoofdstad aanwezig was, en toen stond ze ook nog in het mooie kader van de Grote Markt. Tegenwoordig vertoont ze echter nog weinig verschillen met de kerstmarkt in menig andere Europese stad: de standjes zijn niet langer van de internationale gemeenschap in Brussel, maar van commerçanten die gewoon een centje willen bijverdienen door allerhande prullaria aan te bieden, al dan niet met de stempel 'artisanaal'. De markt zelf strekt zich nu uit over verschillende locaties, waarbij je niet zomaar onbezorgd kan rondstruinen, want je moet straten oversteken aan verkeerslichten waar ook auto's passeren, smalle straatjes doorschuifelen die omwille van een grote concentratie bezoekers als bottleneck fungeren en de vlotte doorgang belemmeren, wat bij sommige mensen tot irritaties leidt, enz. Op de Grote Markt is een hoogtepunt van de markt te vinden, een door Electrabel gesponsord theater van led-lichtjes, als een soort van alternatief voor vuurwerk. Voor de liefhebbers zijn er natuurlijk de schaatsbaan en het reuzenrad op de Vismarkt, die de aandacht afleiden van alle fantastische restaurants die zich rond dat plein bevinden, waarvan het personeel en de eigenaars enigszins beduusd staan te kijken naar de rondschuifelende mensenmassa op het plein tussen de chalets, die uiteraard geen oog hebben voor de culinaire parels errond. Want, en daar is het hem op elke kerstmarkt om te doen, de bruisende activiteit concentreert zich uiteraard rond en voor de verschillende kraampjes waar men de inwendige mens voorziet van spijs en drank: de sissende worsten, de pruttelende potjes met tartiflette, choucroute, couscous, paella, de schuimende glühwein, al dan niet aangelengd met nog sterkere dranken, en de grootste collectie jenevers die ik ooit in mijn leven bij mekaar heb gezien. Het zijn vooral deze kraampjes die gouden zaken doen, niet alleen bij de Belgen, maar vooral ook bij verschillende buitenlandse bezoekers, zoals onder meer Duitsers die graag hun eigen land ontvluchten om in Brussel aan een kraampje te komen aanschuiven voor een broodje met...een gigantische Duitse Bratwurst. Uiteindelijk is elke kerstmarkt dus een soort uit de kluiten gewassen Vlaamse kermis met internationaal karakter. Maar, als je dan toch een grote kerstmarkt wil bezoeken, dan kan je beter een trein/metro naar Brussel nemen, in plaats van uren onderweg te zijn naar Duitsland of Frankrijk, vermits ze toch heel hoog staat aangeschreven tussen haar Europese concurrentie.

Het mooiste van de hele kerstmarkt is en blijft echter nog altijd het decor waartegen dit hele gegeven zich afspeelt: het Sint-Katelijneplein en de Vismarkt, en uiteraard de Brusselse Grote Markt, een van de mooiste pleinen in Europa, waar de mensen gisteren graag bleven hangen in de kerstsfeer, omdat het lichtspel ook enkele spots wierp op de gevels en figuren van de huizen. Uiteraard kan je Brussel niet verlaten zonder een bezoek aan zijn kleinste inwoner, die voor de gelegenheid zijn beste kerstpakje had aangetrokken.


1 comment:

Marrek O'Polo said...

Proficiat...
met je nieuwe job
en met deze blogeditie
Ik geniet weer van je proza(c) !!