Wat vooral heel leuk is terwijl je bezig bent aan de tuin, is de plaatselijke fauna die onze buurt bevolkt. Elke morgen komen enkele koolmeesjes (Parus Major*) tegenover het keukenraam de insecten, en voornamelijk dikke harige rupsen (en ja, blijkbaar zijn die er nog steeds in de herfst) uit de boom zitten pikken, waarbij ze een hele choreografie opvoeren van tak tot tak en van de ene boom naar de andere.
Gisteren waren ze vergezeld van een roodborstje (Erithacus Rubecula*), dat z'n bronzen bast overal in de tuin aan het showen was.
Bij het opruimen van onkruid en bladeren in de tuin kwamen we gisteren een groene kikker (Pelophylax Lessonae*) tegen die zich verschanste onder het groene gebladerte achter in de tuin; vermoedelijk pendelt hij tussen onze tuin en de poel die op het achterliggende stuk grond ligt.
Toen we twee paletten verplaatsten die al twee maand naast het huis lagen, vonden we daaronder een piepkleine pad (Bufo Bufo*)
en een al even piepkleine dwergmuis (Micromys Minutus*)
broederlijk naast elkaar, waarna de eerste nog een beetje suf een metertje verder ging zitten, en de tweede er pijlsnel vandoor ging. Aan de overkant van de straat dan weer wandelde een mannetjesfasant (Phasianus Colchicus*) parmantig het overliggende bos in. Hopelijk komt hij geen schietgrage jager tegen!
*Elke gelijkenis met bestaande personages berust op louter toeval.
Ondertussen hebben we de verwarming aangestoken (het verschil met de 35° van Turkije was net iets teveel om nog in koelen bloede te verdragen) en is onze woonkamer voorzien van overgordijnen, zodat we ’s avonds de toevallige passanten (of fazanten) geen inkijk meer hoeven te geven als we de verlichting aansteken, en het nu echt wel gezellig is. Nu de stores van de slaapkamerramen nog ophangen, en laat dan de winter maar aanrukken…
