Thursday 10 April 2008

To everything, there is a season (turn, turn, turn)











Ondanks de winterse temperaturen waar we tot dusver elke aprildag nog mee wakker worden, volhardt het groen rondom ons en verschijnen er hier en daar toch stilaan botten en bloesems, ook al diende vanmorgen de vorstlaag toch weer van de autoruiten te worden gekrabd.

En zoals dat ook de tijd van het jaar is, loopt het basketbalseizoen weer stilaan ten einde. De damesploegen van DB Willebroek spelen het komende weekend hun laatste (thuis)wedstrijd van het seizoen. Onze derde damesploeg mag volgende week nog een keertje meedingen naar de Beker van Antwerpen tijdens de halve finale tegen Gembo in Borgerhout, en als dat goed gaat, mogen we op 3 mei de finale gaan spelen tegen de andere halve finalist (Lyra of Ticino, die beide één reeks hoger spelen).

Voor ondergetekende loopt het stilaan op zijn laatste benen (bijna letterlijk dan): de basketbalschoenen gaan onherroepelijk aan de haak. Volgend seizoen (vanaf eind augustus) neem ik terug het trainen en coachen op van een jeugdploeg, maar het rondhossen tussen mensen die 15 tot 20 jaar jonger zijn is wat mij betreft gedaan.


Om iets aan mijn conditie te blijven doen en te beletten dat de kilo’s er terug aanvliegen, zal ik dus op zoek moeten naar een andere bewegingsmogelijkheid. Voor de zomer wordt dat wellicht – tussen het verhuizen en de huisinrichting door – een sporadische fietstocht, of misschien ga ik wel opnieuw over tot de aankoop van een paar rollerblades. Maar in onze toekomstige woonplaats blijken zowaar ook twee badmintonclubs te zijn, een sport waar ik in het verleden ook al eens van geproefd heb, en die me net intensief genoeg lijkt om de volgende 30 jaar mee door te komen. En anders is er nog altijd mijn iPod, die me ooit misschien helpt om eindelijk eens 5 km in één keer uit te lopen, als ik “Start To Run”.
* * *

1 comment:

Sven said...

Den basket zal nooit meer hetzelfde zijn ... bedankt voor al die mooie herinneringen !