Onze ploeg heeft zaterdag met verve de finale van de Beker van Antwerpen gehaald. Een pluim wel voor onze licht onderbemande tegenstrever Gembo, die dan nog moest aantreden met twee zeer jonge leeuwinnen, en tot de laatste seconde van de wedstrijd vochten, maar niet konden beletten dat we al vroeg in de wedstrijd meer dan dertig punten uitliepen. Voor mij dus uitstel van executie wat mijn allerlaatste wedstrijd betreft. Binnen twee weken spelen we de finale tegen het één reeks hoger geklasseerde Ticino Merksem, in Merksem. Van een thuisvoordeel gesproken. Aangezien het Merksems of Ticinees publiek niet altijd even zachtaardig is (bij wedstrijden in het verleden werd onze coach Nathalie al eens neus-aan-neus bedreigd, een andere speelster werd betiteld als “fashion victim” omdat ze een polsbandje droeg, ploegmaats werden hardhandig neergehaald, en nog meer van dat fraais) en de wedstrijden in de Merksemse Roosendael bij momenten meer weg hebben van rugby, kunnen we in ieder geval alle steun van eigen supporters gebruiken.
Op initiatief van één van de Moortgat-mannen werd op zondag voor de allereerste keer een “Open Brouwerijendag” georganiseerd, waarbij je verschillende brouwerijen kon gaan bezoeken. Toeval wou dat het zondag ook de eerste dag was die min of meer op een lentedag leek, en was de zon ook van de partij (om maar eens een cliché te gebruiken). In die omstandigheden leek het mij wel aangewezen om zo vlug mogelijk te vertrekken, en dus togen we op het midden van de dag naar Brouwerij Moortgat in Breendonk voor een bezoek, om zo de grote massa van de namiddag voor te zijn. Blijkbaar hadden wel een paar mensen hetzelfde idee gehad, want we vonden nog net het laatste parkeerplaatsje in een achterliggende straat, en op de loopbrug langs de bottelarij was het al aanschuiven. Het was de eerste kennismaking met het nieuwe bezoekerscentrum, en de nieuwe lange hal langs de brouwzaal, en wat mij betreft is Moortgat nu een toeristisch trekpleister dat kan concurreren met het bezoekerscentrum van pakweg Carlsberg in Kopenhagen (probably not the best beer in the World, want dat zal ongetwijfeld wel Belgisch zijn ;o)). Het was wel jammer dat we alleen een boekje in de hand kregen gedrukt, en dat we niet de hele uitleg kregen over het eigenlijke brouwproces, maar daar was, gezien de massa bezoekers, waarschijnlijk niet genoeg tijd voor, want toen we uit de brouwerij vertrokken stond er op de trappen naar de bottelarij al een hele file aan te schuiven…
Voor ons ging het daarna – via een ommetje langs Liezele om onze nieuw aangekochte woning nog eens te aanschouwen – richting Buggenhout, om de familiebrouwerij De Landtsheer even te bezoeken, waar het “Malheur”-bier wordt gebrouwen. Qua omvang in ieder geval een stuk kleiner dan grote broer Moortgat, maar het bier (vooral de Cuvée Royale) was daarom niet minder lekker. Als extraatje was er in Buggenhout overigens nog een hoefsmid aanwezig, die ter plaatse demonstreerde hoe de Brabantse trekpaarden (die in het verleden een belangrijk aandeel hadden in het brouwproces, of althans in de leveringen daartoe) werden en worden beslagen. Toen zowel in de hemel als onze hoofden de bewolking begon toe te nemen, was de tijd gekomen om een punt achter de uitstap te zetten. Een leuke inzet van de eerste echte lentedag.
Op initiatief van één van de Moortgat-mannen werd op zondag voor de allereerste keer een “Open Brouwerijendag” georganiseerd, waarbij je verschillende brouwerijen kon gaan bezoeken. Toeval wou dat het zondag ook de eerste dag was die min of meer op een lentedag leek, en was de zon ook van de partij (om maar eens een cliché te gebruiken). In die omstandigheden leek het mij wel aangewezen om zo vlug mogelijk te vertrekken, en dus togen we op het midden van de dag naar Brouwerij Moortgat in Breendonk voor een bezoek, om zo de grote massa van de namiddag voor te zijn. Blijkbaar hadden wel een paar mensen hetzelfde idee gehad, want we vonden nog net het laatste parkeerplaatsje in een achterliggende straat, en op de loopbrug langs de bottelarij was het al aanschuiven. Het was de eerste kennismaking met het nieuwe bezoekerscentrum, en de nieuwe lange hal langs de brouwzaal, en wat mij betreft is Moortgat nu een toeristisch trekpleister dat kan concurreren met het bezoekerscentrum van pakweg Carlsberg in Kopenhagen (probably not the best beer in the World, want dat zal ongetwijfeld wel Belgisch zijn ;o)). Het was wel jammer dat we alleen een boekje in de hand kregen gedrukt, en dat we niet de hele uitleg kregen over het eigenlijke brouwproces, maar daar was, gezien de massa bezoekers, waarschijnlijk niet genoeg tijd voor, want toen we uit de brouwerij vertrokken stond er op de trappen naar de bottelarij al een hele file aan te schuiven…
Voor ons ging het daarna – via een ommetje langs Liezele om onze nieuw aangekochte woning nog eens te aanschouwen – richting Buggenhout, om de familiebrouwerij De Landtsheer even te bezoeken, waar het “Malheur”-bier wordt gebrouwen. Qua omvang in ieder geval een stuk kleiner dan grote broer Moortgat, maar het bier (vooral de Cuvée Royale) was daarom niet minder lekker. Als extraatje was er in Buggenhout overigens nog een hoefsmid aanwezig, die ter plaatse demonstreerde hoe de Brabantse trekpaarden (die in het verleden een belangrijk aandeel hadden in het brouwproces, of althans in de leveringen daartoe) werden en worden beslagen. Toen zowel in de hemel als onze hoofden de bewolking begon toe te nemen, was de tijd gekomen om een punt achter de uitstap te zetten. Een leuke inzet van de eerste echte lentedag.
No comments:
Post a Comment