Il est cinq heures...

Het uitstapje naar Parijs is alweer anderhalve week geleden, en lijkt een ver verleden, maar het was een absolute voltreffer, en zeker voor herhaling vatbaar.

Het hotel dat ik via internet geboekt had, de Villa Panthéon, is ideaal gelegen voor wie wat van de stad wil zien, en niet al te veel tijd in z'n kamer wil doorbrengen. Ondanks het feit dat ze pal in het "uitgaanscentrum" lag (vlakbij Boulevard St. Germain, in dezelfde straat als de Sorbonne en het Collège de France, op 10 min. stappen van de Nôtre Dame), kon ik ze via internet boeken voor een "luttele" 160 euro per nacht, daar waar andere, gelijkaardige (4-sterren)hotels in de buurt gewoonlijk rond de 220 euro schommelen. Weliswaar kleine kamers, maar zeer verzorgd, in Engelse stijl, met een gezellige bar, en door het dakraam uitzicht op een hel verlicht Panthéon. 's Morgens was er voor de liefhebbers een ontbijt voor 18 euro, wat naar Parijse normen niet zo duur is, in acht genomen dat dit een zeer uitgebreid ontbijtbuffet is waar je al een heel eind de dag mee doorkomt, en je doorgaans in Parijs voor een koffie met croissant al zo'n 9 euro betaalt.



De eerste dag na aankomst hebben we onder een heerlijk winterzonnetje doorgebracht in de ruime buurt van het hotel, met o.a. een bezoekje aan het Musée de Cluny, de Nôtre Dame, een romantische wandeling (cliche!) langs de Seine, een aankoop in de Engelstalige Shakespeare-boekhandel voor de obligate "Kilometer zero Paris"-stempel. Verder wat uitgebreide lèche-vitrine, een drankje in een Bar Tabac, de kraampjes van de bouquinistes langs de Seine afschuimen, enz. Kortom, een beetje typisch toeristisch gedrag om te ontstressen en ons niet te laten vastpinnen op de courante "must see's".

De avond hebben we doorgebracht in een druk bezocht sushirestaurant dat domweg werd aangeprezen in een tijdschrift, in de rue Monsieur Le Prince, waar het ene naast het andere bleek te zijn. Volgens de (snobistische) commentaren van enkele Parijse sites niet echt goede keuken, noch gezelligheid of service, geen echte Japanners, sushi niet volgens de kunst gesneden, en noem maar op, maar voor ons kwam het er gewoon op aan sushi te kunnen eten aan een prijs die niet zo buitenissig is als in België. En de vis was kraakvers, dus absoluut niks op aan te merken!

De zondag werd aangevat onder een gietende plensbui, een ideale dag dus voor wat gepland was, nl. een bezoek aan - vooral - de impressionisten in het Musée d'Orsay. We hadden nog andere plannen voor die dag, maar dat was buiten de zowat 800 andere toeristen die slanggewijs stonden aan te schuiven om binnen te geraken. We wisten met name niet dat de eerste zondag van de maand het Musée d'Orsay gratis inkom biedt aan al haar bezoekers, waardoor het natuurlijk uitermate druk was. Een tip dus voor iedereen die naar Parijs trekt: je kan gratis binnen op de eerste zondag van de maand, maar je moet er wel een slordige 1,5 uur aanschuiven voor over hebben... Maar het is uiteraard de moeite waard!

De maandag was fris maar weeral zonnig, en om de tijd wat te rekken hadden we opnieuw niet echt grootse plannen voor die dag, tenzij maar weer wat rondslenteren en een beetje pre-kerstshopping te doen. Om in de sfeer van de impressionisten te blijven, een bezoek aan Montmartre met z'n Moulin de la Galette, een wandeling langs het straatje waar Dalida haar laatste adem uitblies, de enige wijngaard van de stad en de vroegere Auberge Au Lapin Agile, waar nu een cabaret is gevestigd... Toerisme ten top!

De shopping viel gedeeltelijk in het water, doordat La Samaritaine gesloten was wegens langdurige werkzaamheden. Een blik op de site had zulks natuurlijk op voorhand kunnen duidelijk maken. Dan maar een flinke wandeling richting de Galeries Lafayette om aan onze shoppingdrang te voldoen. Teveel volk, de laatste uren voor de terugreis, niet echt duidelijk in het oog springende kerstcadeaus, enz. maakten dat het niet echt een groot succes was. De volgende keer zeker een lijstje opstellen! Gelukkig maakte de aanwezigheid van de in België nog steeds niet verkrijgbare Jelly Beans veel goed.

Parijs, altijd genoeg te zien en te doen...