Terwijl het basketgebeuren op een laag pitje staat wegens te weinig ploegen in provinciale en dus ook te weinig wedstrijden, proberen we onze dagen te vullen met de zoektocht naar een huis. Niet zo eenvoudig, want over smaken en kleuren valt niet te redetwisten (dat wisten de Romeinen al), maar bovendien is ook de locatie niet zo eenvoudig. Ofwel is het huis knap, maar slecht gelegen; ofwel is het goed gelegen, maar kost het teveel; ofwel is het lelijk, maar dan weer goed gelegen. Het is ook altijd wel wat. In ieder geval wordt er dezer dagen wat op het net gesurft, en dan vooral op Immoweb, want daar zit zowat alles op verzameld, particulieren en immokantoren. Al zijn er uiteraard nog oneindig veel andere sites waarop je af en toe een pareltje kan vinden, dat niet altijd even aangenaam is voor het budget.
Sommige mensen raden ons zelfs aan om zowaar te bouwen, maar behalve het feit dat je dan al een jaar of langer op je huis moet wachten, en bepaalde delen wellicht in 20 jaar nooit afgewerkt geraken, heeft geen van beide eigenlijk een baksteen in de maag, en willen we liever een kant-en-klaar exemplaar kopen. Maar de prijzen swingen op dit ogenblik de pan uit, en iedereen vraagt eender wat voor zijn huis, zodat je voor de prijs van een oude en verwaarloosde middelmatige woning van de jaren '50 op een andere plaats maar liefst een modern en gerenoveerd huis uit de jaren '70 vindt. De zoektocht zal dus nog wel wat tijd in beslag nemen.
Ondertussen heb ik vorige week ook mijn ontslag gegeven, om binnen enige tijd te beginnen op een nieuwe en totaal andere job, en met name bij Australiërs. In mijn contract bij Goodman is alvast opgenomen dat ik occasioneel reisjes naar het buitenland zal moeten doen, als "part of the job". Dat zal vooral in Europa zijn, maar laat ons hopen dat het mij ook eens tot op de hoofdzetel "down under" brengt! Kwestie van het ticket niet zelf te moeten betalen...
Terwijl ik de laatste zaken afrond bij mijn huidige werkgever, had ik afgelopen zaterdag ook nog een leuke activiteit georganiseerd met de collega's, alhoewel het een vrij onfrisse aangelegenheid was: een bezoek aan de Antwerpse ruien. De wandeling in de zogenaamde "buik" van Antwerpen onder leiding van een gids, was eens een andere manier om de stad te ontdekken, met interessante verhalen over de geschiedenis en de groei van de stad van de 12de eeuw tot nu, aangevuld met leuke anekdotes met betrekking tot de verschillende stadswijken. Het geheel werd afgesloten met een middeleeuwse lunch in de het kelderrestaurant De Grootte Ganz in de Pelgrimstraat, dat tegen alle verwachting in (gezien het toeristische imago) toch wel een meer dan behoorlijke maaltijd op tafel zette, die alleen met één lepel mocht worden genuttigd. Ik geloof nooit dat de middeleeuwers hun hompen vlees aten met maar één houten lepel in de hand, maar het zorgde uiteraard wel voor enige hilarische toestanden aan tafel...
En terwijl er ondertussen naarstig wordt verder gebouwd aan een regering, gaat het bij ons binnen een dikke twee weken weer richting zuiden, en wel naar... Parijs!
1 comment:
Proficiat met de nieuwe job!
Post a Comment