De eerste zonnestralen zijn er, en overal komt weer bloot tevoorschijn. Dat om half acht ‘s morgens – althans toch op het platteland – de rijp nog van de autoruiten moet worden gekrabt en het kwik tot zeker acht uur niet hoger klimt dan 5 graden Celsius, mag veel mensen in het straatbeeld er niet van weerhouden om al hun vlees weer aan de oppervlakte te gooien. Alsof ik daarom heb gevraagd; er is zeker nog niet genoeg miserie in de wereld.
Samen met andere dwangmatige hypes moet iedereen dan meteen ook weer aan het diëten, want dat vlees dat zo nodig prematuur te grabbel moet worden gegooid, heeft tijdens de kille wintermaanden ondertussen uiteraard een aantal kilo’s gezelligheid verzet. De vraag waarvoor die jaarlijkse diëten nodig zijn, behalve dan om te bezwijken voor de peer pressure van enkele collega’s of kennissen die straks weer sjagrijnig in hun blaadje sla gaan zitten prikken terwijl ze broeden op een venijnige opmerking over jouw brie- & honingbroodje, schijnt niemand zich te stellen: iedereen aan de poeders en de eiwitten! (Want het moet tegelijk ook spectaculair snel gaan, en bij voorkeur zonder enige moeite.)
Een hysterie die ik aan mij laat voorbijgaan: vinde gij mijn gat te dik in deze rok, dan is dat volledig uw probleem. Ik kan namelijk veel gemakkelijker voorbij aan de nieuwste oranje blouse of, godbetert, elektrisch roze skinny jeans, dan aan een smeuïge Epoisses, of een geurige Livarot of Maroilles. Gelukkig voor ons was er op de jaarlijkse Nacht van de Geschiedenis van het Davidsfonds in Aartselaar dan ook nog plaats om onder de deskundige leiding van Kaasmeester Van Tricht één en ander te krijgen uitgelegd over food pairing, en met name de combinatie van Belgische bieren met een hele reeks kazen. Ik kende de man alleen van de vrij anonieme bordjes die in de betere restaurants wel eens naar voor worden geschoven onder het mompelen van enkele onbestemde opmerkingen met betrekking tot de weliswaar door de Meester zelf voorgestelde en aangeleverde, maar door een keukenhulp ter plaatse versneden kaascombinatie, en ook van een kort optreden in de bierreeks Tournée Générale, waarin hij even toegaf dat bier eigenlijk beter geschikt is om te pairen met kaas dan wijn, omdat de tannines in de wijn vechten met de vetten van de kaas. Wat op de avond in Aartselaar nog maar eens werd herhaald, iets wat wij al te graag aan den lijve wilden ondervinden.
De tafels in een goedgevuld cultuurcentrum zagen maar liefst drie uur lang een parade van vier stuks vijf verschillende kaassoorten (dus 20 stuks witschimmelkazen, geiten- en schapenkazen, harde kazen, gewassen korstkazen en blauwe kazen) aan zich voorbij trekken, telkens op perfecte temperatuur gebracht, en geleverd met een bijpassende biersoort (Oude Geuze, Bon Voeux, Tripel Westmalle, Sint-Bernardus Abt 12 en Liefmans Cuvee Brut), die, ondersteund door het nodige brood, door de kaasmeester en zijn zoon deskundig aan elkaar werden gekoppeld. Helaas ging dit niet helemaal op voor de kunstmatig samengestelde tafels, waar onbekenden tegenover elkaar werden geplaatst, al zou het met al dat bier toch zeker niet lang geduurd hebben, vooral omdat her en der hilariteit ontstond met spontaan ploffende bierkurken en dito fonteinen.
De laatste schimmelkazen gingen al met een grotere zucht en meer moeite naar binnen, en mijn lever zal ongetwijfeld wel nog enkele dagen kwaad op mij blijven, maar de kaasliefhebbers onder u kan ik ten stelligste aanbevelen om bij één van de volgende feestjes toch maar eens bij de meester langs te gaan voor enige duiding bij de kaas, in plaats van het zoveelste folieverpakte hompje uit de supermarkt aan de gasten voor te schotelen. Say cheese!
No comments:
Post a Comment