Wellicht herinnert iedereen zich nog de fantastische prognoses van Positive Weather Solutions (What’s in a name?) van eind maart 2010, waarbij de “heetste zomer ooit” werd vooropgesteld. Alle warmterecords zouden sneuvelen; de long hot summer van 1976 zou in ieders herinnering vervangen worden door die van 2010, en aldus bij mogelijke toekomstige Alzheimer ons enige heldere beeld worden voor de rest van onze dagen. Helaas pindakaas, al in de laatste week van juli vorige zomer zag het er belabberd uit, en wij waren maar wat blij om het begin van augustus in het zuiden door te brengen, waar het overigens tot dan toe ook niet zo bijster fantastisch was geweest, om twee weken later op terugweg bij onze laatste stop in Orléans alweer in druilerig herfstweer terecht te komen.
Ook dit jaar werden prognoses gedaan door diverse instanties, al werd “heetste” dan wel vervangen door een gewoon “hete” zomer. Er werden alweer overeenkomsten gespot met 1976, en de waterzakjes om de bevolking te bevoorraden werden alvast klaargelegd. De euforie van het bijzonder warme en droge voorjaar zal er wel voor iets tussengezeten hebben. Met 13,5° op de thermometer vanmorgen is vooralsnog echter niet veel te merken van een hete zomer, en de waterzakjes hebben tot dusver alleen in Bierbeek dienst gedaan (“Duif is dood meneer”). Wat wel enigszins verontrustend is, is dat volgens deze prognoses – als er een fractie van waarheid inzit – augustus nóg slechter moet worden dan juli. Laat ons hopen dat ze ook dit jaar de bal ferm misslaan.
Overigens is het met weermannen net als met economisten: iedereen vindt belangrijk en kijkt uit naar wat je te zeggen hebt, en als achteraf blijkt dat het een hele hoop hooha en mumbo-jumbo was, is er geen haan meer die er nog naar kraait. Doch dit terzijde.
Wat doet een mens dan, als er barbecues gepland staan? De barbecue vervangen door iets dat in eerste instantie praktischer lijkt als het regent; wat tapas en een paëlla bijvoorbeeld, die je op een gasvuurtje buiten onder een parasol kan klaarmaken, terwijl het gezelschap lekker warm binnenzit. Ware het niet dat de rukwinden je ertoe nopen tegelijkertijd je vuurtje, de pan én de parasol in ’t oog te houden, binst je erover dient te waken dat het geheel niet overpruttelt óf aanbrandt, of dat de minuscule mosseltjes uit de vorige blog – die als “supermosselen” de horeca worden ingestuurd – niet de pan uitswingen. En af en toe een blik te werpen op de boom naast je, die in dit hondenweer gewoonweg “barst!” zei en de daad bij het woord voegde, waardoor de halve kruin nu vervaarlijk richting keukenraam staat te zwaaien, en een emergency snoeibeurt zich opdringt.
Zal het beter worden? Volgens de verste prognoses van Accuweather alvast niet. Maar gelukkig zijn we noch van weermannen, noch van economisten afhankelijk om het mooie weer te maken; dat doen we zelf wel.
Ook dit jaar werden prognoses gedaan door diverse instanties, al werd “heetste” dan wel vervangen door een gewoon “hete” zomer. Er werden alweer overeenkomsten gespot met 1976, en de waterzakjes om de bevolking te bevoorraden werden alvast klaargelegd. De euforie van het bijzonder warme en droge voorjaar zal er wel voor iets tussengezeten hebben. Met 13,5° op de thermometer vanmorgen is vooralsnog echter niet veel te merken van een hete zomer, en de waterzakjes hebben tot dusver alleen in Bierbeek dienst gedaan (“Duif is dood meneer”). Wat wel enigszins verontrustend is, is dat volgens deze prognoses – als er een fractie van waarheid inzit – augustus nóg slechter moet worden dan juli. Laat ons hopen dat ze ook dit jaar de bal ferm misslaan.
Overigens is het met weermannen net als met economisten: iedereen vindt belangrijk en kijkt uit naar wat je te zeggen hebt, en als achteraf blijkt dat het een hele hoop hooha en mumbo-jumbo was, is er geen haan meer die er nog naar kraait. Doch dit terzijde.
Wat doet een mens dan, als er barbecues gepland staan? De barbecue vervangen door iets dat in eerste instantie praktischer lijkt als het regent; wat tapas en een paëlla bijvoorbeeld, die je op een gasvuurtje buiten onder een parasol kan klaarmaken, terwijl het gezelschap lekker warm binnenzit. Ware het niet dat de rukwinden je ertoe nopen tegelijkertijd je vuurtje, de pan én de parasol in ’t oog te houden, binst je erover dient te waken dat het geheel niet overpruttelt óf aanbrandt, of dat de minuscule mosseltjes uit de vorige blog – die als “supermosselen” de horeca worden ingestuurd – niet de pan uitswingen. En af en toe een blik te werpen op de boom naast je, die in dit hondenweer gewoonweg “barst!” zei en de daad bij het woord voegde, waardoor de halve kruin nu vervaarlijk richting keukenraam staat te zwaaien, en een emergency snoeibeurt zich opdringt.
Zal het beter worden? Volgens de verste prognoses van Accuweather alvast niet. Maar gelukkig zijn we noch van weermannen, noch van economisten afhankelijk om het mooie weer te maken; dat doen we zelf wel.
No comments:
Post a Comment