Let's hope it's a good one, without any fear

Mijn goede voornemen voor dit jaar is om geen voornemens meer te maken. Of toch, dat is er al eentje. En misschien ook wel om nog maar eens wat te diëten. En terug wat meer te bewegen, maar dan buiten, of op de hometrainer. De weegschaal lijkt er niet zo content meer mee, met dat bewegen van mij, vooral niet na de afgelopen feestmalen. En ik zou me ook niet meer ergeren aan vanalles en nog wat, al is dat niet zo evident. Om dat te omzeilen heb alvast deze eerste werkweek van het jaar besloten om minimaal gebruik te maken van het openbaar vervoer, en om mijn avonden te besteden aan goeie films of aan boeken. Tot zover gaat dus nog alles goed.

Het was evenwel niet evident die eerste dagen van dit wonderbaarlijke nieuwe jaar. Vooral niet met de jagers in de ons omringende bossen, die niet alleen onze zondag van 8 tot 18 uur, maar ook een (voor ons) doordeweekse ochtend van een werkweek zo vroeg als kwart voor vijf al begonnen te verknallen, waardoor een fazantenfamilie van 3 toevlucht kwam zoeken in onze tuin, en het ondertussen al vertrouwde uilengeroep van de afgelopen vakantienachten (dat bij deze voor de rest van het jaar dus wordt geassocieerd aan “vakantie”) weer verdwenen is. Doch, ik wil niet hypocriet zijn; ik lust ook wel een stukje wild bij tijd en wijle, maar daarom hoeven ze dat nog niet te komen schieten in mijn achtertuin. Edoch, ik zal mij er niet aan ergeren.

Ook ging ik wat meer live contact proberen te houden met sommige mensen, of terug contact proberen op te nemen met andere mensen. Dus bel je iemand op, die niet opneemt, waarbij je een voice mail laat, een voorstelletje doet om eens af te spreken – persoonlijk contact in plaats van de afstandelijke e-versie, weetuwel – en dan wordt er niet teruggebeld. Nooit. Ook weer lekker. Dan stuur je maar een e-mail, die weer onbeantwoord blijft. Zucht. (Ik doe m’n best hoor.)

Op het werk zou ik evenzo wat beter mijn best doen om er het beste van te maken. Het is overduidelijk dat noch de markt, noch mijn persoonlijke medische omstandigheden (blog van 5 oktober 2009 weldra revisited) er momenteel naar zijn om de overstap naar iets anders te maken, dus begon ik deze eerste week met een optimistische inzet aan de werkzaamheden van dit nieuwe jaar... om de tweede dag alweer stil te vallen en mijn bezigheden vooral gevuld te zien met “Prullen” (voor het gemak even met een grote P, kwestie van het toch nog wat cachet te geven).

In verband met dit laatste heb ik bovendien het voornemen om geen grote verwachtingen te koesteren van dit jaar, ondanks de goede wensen en mooie stellingen in de trant van “in 2011 gaat alles vanzelf” (gezien de Belgisch-Nederlandse uitspraak van dit aan de gang zijnde jaar puur gebaseerd op ongelijk jambisch rijm en bovendien jammer genoeg geen empirisch bewijsbare exacte voorspelling van een voorgehouden werkelijkheid).

En voor je het weet heb je zo alweer een lijstje met voornemens bijeengerakeld, die in februari wederom een stille dood zullen sterven in een diepe vergeetput, om pas in januari van een volgend jaar opnieuw te worden gevoed. Maar alsnog een gelukkig nieuwjaar! En wat zijn uw voornemens voor deze maand?